De Depaz-distilleerderij bevindt zich in Martinique, op de hellingen van de berg Pelée, in het noorden van het eiland. Oorspronkelijk gebruikt voor de teelt van tabak, indigo en voor de fokkerij, werd het land al snel door Víctor Depaz gebruikt voor de teelt van de suikerriet dat zich sterk ontwikkelde dankzij de verbetering van de distillatietechnieken. Maar op 8 mei 1902 ontwaakte de vulkaan Mount Pelée: de stad Saint-Pierre werd van de kaart geveegd. Victor Depaz, toen een student in Bordeaux, hoort van de verschrikkelijke ramp op hetzelfde moment als de verdwijning van zijn hele familie. Verweesd, blut, gaat hij zich vestigen in Canada. Tijdens zijn reis, tijdens een tussenstop op Martinique, besloot hij terug te keren naar Saint-Pierre, naar het huis Périnelle waar hij geboren was. Op 8 mei 1917, slechts 15 jaar na de uitbarsting, installeerde hij zijn gloednieuwe distilleerderij, bevoorraad met de 521 hectare suikerriet die hij nu bezit op de hellingen van de berg Pelée. Vervolgens liet hij een gezinswoning bouwen, een replica van de Habitation Périnelle waar hij zijn jeugd doorbracht, al snel Château Depaz genoemd, waar hij zich in 1922 met zijn vrouw en elf kinderen vestigde. In de jaren vijftig namen de kinderen van Victor Depaz het stokje over van hun vader. André en Raoul Depaz moderniseerden de productie van suikerriet en verbeterden de distilleerderij die iedereen nu de Depaz-distilleerderij noemt.

De Depaz-distilleerderij bevindt zich in Martinique, op de hellingen van de berg Pelée, in het noorden van het eiland. Oorspronkelijk gebruikt voor de teelt van tabak, indigo en voor de fokkerij, werd het land al snel door Víctor Depaz gebruikt voor de teelt van de suikerriet dat zich sterk ontwikkelde dankzij de verbetering van de distillatietechnieken. Maar op 8 mei 1902 ontwaakte de vulkaan Mount Pelée: de stad Saint-Pierre werd van de kaart geveegd. Victor Depaz, toen een student in Bordeaux, hoort van de verschrikkelijke ramp op hetzelfde moment als de verdwijning van zijn hele familie. Verweesd, blut, gaat hij zich vestigen in Canada. Tijdens zijn reis, tijdens een tussenstop op Martinique, besloot hij terug te keren naar Saint-Pierre, naar het huis Périnelle waar hij geboren was. Op 8 mei 1917, slechts 15 jaar na de uitbarsting, installeerde hij zijn gloednieuwe distilleerderij, bevoorraad met de 521 hectare suikerriet die hij nu bezit op de hellingen van de berg Pelée. Vervolgens liet hij een gezinswoning bouwen, een replica van de Habitation Périnelle waar hij zijn jeugd doorbracht, al snel Château Depaz genoemd, waar hij zich in 1922 met zijn vrouw en elf kinderen vestigde. In de jaren vijftig namen de kinderen van Victor Depaz het stokje over van hun vader. André en Raoul Depaz moderniseerden de productie van suikerriet en verbeterden de distilleerderij die iedereen nu de Depaz-distilleerderij noemt.