Το 1888, ο Σπύρος Μεταξά, αναμειγνύοντας μόνο το εκλεκτότερο αποσταγμένο κρασί που ωρίμασε από επιλεγμένα ηλιόλουστα σταφύλια Αττικής. Αυτός ο ενθουσιώδης νεαρός επιχειρηματίας πίστευε ότι η ταβέρνα του δεν ήταν αρκετά καλή. Έψαχνε για περισσότερη κομψότητα, περισσότερες προκλήσεις, οπότε αποφάσισε να αφοσιωθεί στην απόσταξη. Δημιούργησε το πρώτο μπράντι και συμμετείχε στην ίδρυση της πρώτης μονάδας απόσταξης. Το όνειρό του ήταν ένα ποτό που θα κατακτούσε τον κόσμο, για το οποίο έχτισε περισσότερα εργοστάσια στην Κωνσταντινούπολη (τώρα Κωνσταντινούπολη) και στην Οδησσό. Το 1900 άρχισε να εξάγεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και το κονιάκ ήταν γνωστό ως το «ιπτάμενο» μπράντι. Δυστυχώς, ο επιχειρηματίας πέθανε νέος, αλλά τα παιδιά του συνέχισαν το έργο του. Εκείνο το κονιάκ ήταν η μόνη ελληνική βιομηχανία που επέζησε και από τους δύο παγκόσμιους πολέμους. Το 1968 το εργοστάσιο ξαναχτίστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να εγγυάται την αρχική γεύση. Â

Το 1888, ο Σπύρος Μεταξά, αναμειγνύοντας μόνο το εκλεκτότερο αποσταγμένο κρασί που ωρίμασε από επιλεγμένα ηλιόλουστα σταφύλια Αττικής. Αυτός ο ενθουσιώδης νεαρός επιχειρηματίας πίστευε ότι η ταβέρνα του δεν ήταν αρκετά καλή. Έψαχνε για περισσότερη κομψότητα, περισσότερες προκλήσεις, οπότε αποφάσισε να αφοσιωθεί στην απόσταξη. Δημιούργησε το πρώτο μπράντι και συμμετείχε στην ίδρυση της πρώτης μονάδας απόσταξης. Το όνειρό του ήταν ένα ποτό που θα κατακτούσε τον κόσμο, για το οποίο έχτισε περισσότερα εργοστάσια στην Κωνσταντινούπολη (τώρα Κωνσταντινούπολη) και στην Οδησσό. Το 1900 άρχισε να εξάγεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και το κονιάκ ήταν γνωστό ως το «ιπτάμενο» μπράντι. Δυστυχώς, ο επιχειρηματίας πέθανε νέος, αλλά τα παιδιά του συνέχισαν το έργο του. Εκείνο το κονιάκ ήταν η μόνη ελληνική βιομηχανία που επέζησε και από τους δύο παγκόσμιους πολέμους. Το 1968 το εργοστάσιο ξαναχτίστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να εγγυάται την αρχική γεύση.

Â